Op 11-jarige leeftijd gingen mijn ouders scheiden en brak er een onrustige periode aan in een blijf van mijn lijf huis. Als kind was ik gewend aan spanning en onrust. Hierdoor was ik vaak op mijn hoede. Die continu stress heeft mijn geest en emoties gevormd. Je voelt je op een gegeven moment thuis in deze situatie, omdat ik van kleins af aan heb geleerd om te overleven in deze situatie. Ik had steeds behoefte aan situaties die deze spanning op een bepaalde manier nabootsen. Dat is dan ook wat je bent en wie ik een lange tijd ben geweest.

Op 19-jarige leeftijd besloot mijn vader om uit het leven te stappen. Verbijsterd en overmand door schuldgevoelens. Er kwam veel verdriet vrij. Verdriet om wat er geweest was, maar ook om wat er niet geweest was. Door de opgekropte gevoelens van teleurstelling, boosheid en angst ontstond er fysieke pijn. Dit was voor mij het signaal dat er nog emotionele pijn te verwerken was. Ik dacht deze emotionele pijn verwerkt hebben, maar mijn zenuwstelsel stond nog in de overlevingsmodus. 

Toen ik op 32-jarige leeftijd last kreeg van angst -en paniekaanvallen is mijn pad naar bewustzijnsontwikkeling gestart. Deze gebeurtenis dwong mij ertoe om in het verleden te duiken. Vanaf dat moment ben ik gaan leren luisteren naar mijn lichaam en ontstond er meer ruimte om te gaan voelen. Dit was de start van mijn ontdekkingsreis naar meer bewustzijn, bewustwording en heling.

Het begon met het lezen van talloze boeken en luisteren naar podcasts. Verschillende opleidingen passeren de revue. Bepaalde dingen kun je niet leren uit boeken of opleidingen, maar kun je pas begrijpen als je zelf deze processen ondergaat. Om mijn ontdekkingsreis kracht bij te zetten heb ik verschillende sjamanistische healings, ademsessies en plantmedicijn reizen ondergaan. 

Plantenmedicijnen die al duizenden jaren gebruikt worden door inheemse stammen voor heling. Deze reizen hebben mij stapje voor stapje dichter bij mijzelf gebracht. Tijdens mijn ontdekkingsreis heb ik een lange periode gehad dat ik mijzelf moest “fixen”. Vaak hebben we een beeld van hoe je moet zijn of hoe je geacht denkt te moeten zijn. Wat jij wil, waar jij je goed bij voelt dat is goed. De beste raadgever ben je immers altijd zelf. Overigens betekent dit niet dat persoonlijke ontwikkeling onbelangrijk is. Het leven is en blijft een ontdekkingsreis. Ook voor mij. Ik zak ook nog wel eens door het ijs. Het heeft mij ontzettend geholpen om mijn bewustzijn te verruimen en om mijzelf beter te begrijpen. Het is niet de makkelijkste weg geweest, maar zo ontzettend waardevol. Voor jezelf, je familie, je dierbaren en je omgeving.

Het mooie van levenservaring is dat je steeds meer gaat ontdekken dat je echt je eigen leven moet leiden. Dat je niet hoeft te wachten op toestemming, goedkeuring of begrip van je omgeving. De levenservaring en de lessen die ik hieruit heb geleerd samen met alle kennis van de opleidingen die ik gevolgd heb gebruik ik tijdens het lichaamsgericht ademwerk.